Pisa was tot voor kort niet de enige plaats met een scheve toren. In het Friese Bolsward stond de klokkentoren van het stadhuis op zo'n 20 meter hoogte meer dan 40 cm uit het lood, gevaarlijk over het 'dooie punt' heen. Het carillon, bestaande uit 46 klokken, bleek teveel gewicht voor de oude constructie. Om ongelukken te voorkomen is hij afgebroken en via het water vervoerd naar Sneek waar hij in een speciaal daarvoor geconstrueerde 'tent' helemaal uit elkaar is gehaald, gerestaureerd en nu weer in elkaar wordt gezet.
De prachtige eikenhouten balken die, net als in de rest van het gebouw, in de loop van de jaren zwaar hebben geleden onder de bonte knaagkever (zie vorige blog) zijn verstevigd en de meest aangetaste delen, vervangen. Gelukkig zijn op veel plekken de zgn. telmerken en handtekeningen die ambachtslieden in het hout hebben achtergelaten nog zichtbaar, net als een miniem trompetje dat in een van de balken is gekerfd. Dit schijnt een verwijzing te zijn naar de hobby van de timmerman die hier lang geleden aan het werk is geweest.
Wat je handtekening zetten op je werk betreft lijkt er niet veel veranderd ten opzichte van vroeger; bij meerdere restaurators heb ik gezien dat ze een kenmerk achterlaten op stucwerk, natuursteen en zoals hier, op een van de houten balken. Naast de ingekerfde initialen uit 1674 heeft de timmerman die vorig jaar aan het werk geweest is in een gelijkende, gemoderniseerde vorm zijn eigen naam gezet. Bij een volgende restauratie in de (verre) toekomst zal ook dit weer een stukje geschiedenis vormen van dit bijzondere monument.
Comments