Als kind kreeg ik ooit een kwartet over mijn geboortestad, Amsterdam. Prachtig vond ik de verschillende varianten van de typisch Mokumse urinoirs die, vanwege hun vorm, 'krullen' werden genoemd. Met architectuur hield ik me toen nog niet bezig maar ik bewonderde de ontwerpen en moest vooral giechelen om zo’n sierlijke naam voor zoiets morsigs - ik kende de stank van die dingen - als een pisbak. Toen ik vorig jaar weer in contact kwam met de Amsterdamse krullen, betrof dat gee

Detail tegellambrisering in het voormalig herenhuis in Westerlee (Groningen) Nieuwe Kunst, Art Nouveau, Liberty- of Modern Style, Style Floreale, Hortastijl, Jugendstil. Het zijn allemaal namen voor dezelfde kunststroming die voortkwam uit de arts-and-craftsbeweging en tussen ca.1890 en 1910 in heel Europa populair was. In Nederland sprak men naast 'Nieuwe kunst' ook wel van 'Spaghettistijl' of 'Slaolie stijl', verwijzend naar het werk van kunstenaar Jan Toorop (1858-1928) vo

Het is alweer een paar weken geleden dat ik een bezoek bracht aan het atelier van Martine Posthuma de Boer in mijn geboortestad Amsterdam. Martine is degene die het goudleer van Landgoed Oldengaerde (in Dwingeloo, Drenthe) heeft gerestaureerd, een bijzondere wandbekleding die niet vaak meer in Nederland te vinden is. Ik reisde vorig jaar al af naar het 15e eeuwse landhuis om meer te weten te komen over de geschiedenis van behang voor mijn boek over bijzondere restauraties en

Als Amsterdammer ben ik natuurlijk bekend met het enorme pand van warenhuis de Bijenkorf, vlakbij de dam. Ik herinner me van vroegere kerstdagen de bijzonder gedecoreerde etalages waar ik me als kind, neus tegen het raam, steeds weer aan vergaapte: een levensgroot sprookjesboek. Zo'n veertig jaar later vergaap ik me weer aan een Bijenkorf; ditmaal echter in Den Haag. Het is een prachtig Amsterdamse Schoolgebouw uit begin jaren '20 van de vorige eeuw, met golvende gevels, sier

Helaas geen vakantie in Italië dit voorjaar maar ons 'rondje Nederland' bood ook de mogelijkheid locaties te bezoeken waar we langskwamen en die toch al op mijn 'te fotograferen- lijstje' stonden. Zo was er o.a. de watertoren in Goes waarvan het koperen puntdak net gerestaureerd was en ook Slot Loevenstein mocht niet ontbreken. Beide waren het mooist vanuit de lucht dus zond ik mijn drone naar boven om het een en ander vast te leggen. Vlucht Omdat is een groot dierenliefhebbe

Naast de restauratie van de orgelkast, balustrade en alles dat daarmee te maken heeft (zie vorige blog) moest ook het gehele orgel van de Sebastiaankerk in het Groningse Warffum gerestaureerd worden. Zo'n totale restauratie schijnt niet vaak voor te komen dus was het voor mij extra interessant om de werkzaamheden van Orgelmakerij Reil bij dit project in Warffum eens van dichtbij te bekijken. Het terugplaatsen van alle onderdelen is een tijdrovende zaak: hier worden de toetsen

In de Warffumse Sebastiaankerk bevindt zich een enorm kerkorgel uit de 19e eeuw, gebouwd in 1810-1812 door orgelbouwer Heinrich Hermann Feytag (1759-1811). Oorspronkelijk waren het orgel en de bijbehorende balustrade rijk versierd maar rond 1880 besloot het kerkbestuur dat deze pracht en praal de kerkgangers af zou kunnen leiden van de preek en werd het orgel ontdaan van zijn oorspronkelijke kleurstelling. Ruim 140 jaar later vond men het tijd de monotone bruine verflaag weer

De prachtige eerste verdieping van het Teylershuis, vanaf maart 2022 te bezichtigen (Groepsbezoek en rondleidingen). Het Haarlemse Teylersmuseum, geopend in 1784, is het eerste en oudste museum van ons land. Pieter Teyler (1702-1778) was een vermogend man die zijn fortuin en zijn huis volgens de idealen van de Verlichting naliet aan de gemeenschap. Hiervoor ging het grootste deel van zijn nalatenschap naar twee genootschappen die zich dienden bezig te houden met godsdienst, k

In de oude binnenstad van Utrecht staat een gotische kathedraal met de hoogste kerktoren (ruim 112 meter) van Nederland: de Domtoren. Sinds 2018 vinden er verschillende restauratiewerkzaamheden plaats, zoals aan de natuurstenen waterspuwers. Serge van Druten is een van de steenhouwers die verantwoordelijk zijn voor de restauratie van deze water spugende beeldhouwwerken en afgelopen week bezocht ik zijn steenhouwerij om eens te zien hoe dat in zijn werk gaat. Blok Omdat deze w

2021 was een kleurrijk jaar vol mooie opdrachten en publicaties, bijzondere ontmoetingen en nieuwe uitdagingen (waaronder boven op een molen fotograferen met hoogtevrees, in een krappe ketel van een stoomgemaal kruipen om de beste foto te maken, mee op een boot die een iconisch huisje uit mijn jeugd begeleidde). Boek Voor mijn boekproject heb ik vele steigers beklommen, honderden kilometers gereden en sympathieke mensen uit het restauratievak ontmoet die mij hebben geholpen e

Het gemaal de Tuut en de ketel waarin ik als eerste fotograaf heb gezeten om foto's te maken. (zie onder) Voor mijn boek kom ik op bijzondere plaatsen en zie ik de interessantste restauratiewerkzaamheden. Deze week waren dat onder andere houtrestauratie in het Tylershuis en een koperen ruimte in een monumentaal pand op de Oranjekazerne bij Arnhem maar mijn bezoek aan het stoomgemaal de Tuut in Appeltern was wel heel speciaal! De Tuut Dit poldergemaal was de laatste van de vie

Restauratiewerkzaamheden aan het plafond in het Stadstheater van Groningen, rechts het ornament in oorspronkelijke kleuren teruggebracht. Daniël Oudman is een bijzondere restaurator uit Groningen. Al meer dan 25 jaar werkt hij zo veel mogelijk met eeuwenoude technieken en materialen om gebouwen hun elan weer terug te geven. Ik heb hem inmiddels ook al een aantal keren aan het werk gezien voor mijn nieuwe boekproject over bijzondere restauraties zoals bij de Freylemaborg en de

Italië! Voor mij het ware Walhalla. Niet vanwege de wijnen of de Italiaanse keuken maar vooral vanwege de prachtige oude gebouwen die in het hele land te vinden zijn. Schoonheid Na een behoorlijk drukke periode (met ook veel foodfotografie, maar daarover een andere keer) kon ik eindelijk begin september naar Bella Italia. Wat een genot om weer even deel uit te maken van de prachtige landschappen, om de azuurblauwe zee te zien, het gerasp van cicades te horen (hoewel dit jaar

Pisa was tot voor kort niet de enige plaats met een scheve toren. In het Friese Bolsward stond de klokkentoren van het stadhuis op zo'n 20 meter hoogte meer dan 40 cm uit het lood, gevaarlijk over het 'dooie punt' heen. Het carillon, bestaande uit 46 klokken, bleek teveel gewicht voor de oude constructie. Om ongelukken te voorkomen is hij afgebroken en via het water vervoerd naar Sneek waar hij in een speciaal daarvoor geconstrueerde 'tent' helemaal uit elkaar is gehaald, ger